Grenlandia: lodowe góry i spektakularny Icefjord

Poniższy tekst ukazał się w wydaniu nr 10/2020.

Do położonego na zachodnim brzegu Grenlandii Ilulissat przypływam. Kto mnie zna, wie, że oprócz gór mam jeszcze drugą, bardzo ważną dla mnie pasję, a mianowicie żeglarstwo. Na szczęście jedno nie wyklucza drugiego, zwłaszcza że nie brak na świecie miejsc, gdzie morze i góry są po sąsiedzku. Na Grenlandii góry mamy wręcz do kwadratu - zarówno te normalne, wyrastające wysoko nad poziomem morza, jak i lodowe - schowane w głębinach, eksponujące jedynie swoją "głowę", czyli przysłowiowy wierzchołek góry lodowej. 

Ilulissat to trzecia co do wielkości grenlandzka "metropolia", co oznacza że ma około 4600 mieszkańców i wprawdzie nieliczne, ale jednak pokryte asfaltem ulice. Głównym magnesem ściągającym do niej turystów jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO Icefjord. 

- O rany! Koniecznie muszę go zobaczyć! - zapala się kolega z załogi, oglądając przyniesione z miejscowej informacji turystycznej foldery. 

Mnie akurat do takich wycieczek przekonywać nie trzeba. Robimy co trzeba na jachcie, a potem w ramach wolnego czasu pakujemy małe plecaki i ruszamy. Z portu, gdzie obok przetwórni ryb i krewetek cumuje nasz jacht, do lodowego fiordu mamy około 2 km. 

Kolorowe domy są dobrym sposobem na urozmaicenie krajobrazu. Zdjęcie Monika Witkowska

- Jak iść, to ambitnie - stwierdzamy, co oznacza że po analizie mapy decydujemy się na połączenie szlaków żółtego (2,7 km) z niebieskim (7 km), co zapowiada naprawdę ciekawy kilkugodzinny trekking.

Przejście przez wypełnione kolorowymi domami miasteczko daje nam obraz, jak żyją tutejsi ludzie. Spora część z nich to prawdziwi Inuici (lepiej nie używać nazwy Eskimosi, którą uważają za obraźliwą), wyróżniający się skośnymi oczami i ciemnymi włosami. Wbrew temu, co niektórzy myślą, nie mieszkają wcale w igloo (tylko w blokach) i nie całują się nosami. Za to mięso wielorybów czy fok owszem, jedzą (mają prawo polowań). Ważne jest też to, że mówią w swym własnym języku, czyli grenlandzkim. Roi się w nim od podwójnych liter, za to w ogóle nie występuje litera "c". Natomiast duńskiego, mającego status urzędowego (Grenlandia to wyspa duńska), używają bardzo niechętnie. Swoją drogą Ilulissat to nazwa grenlandzka, oznaczająca liczne w tym rejonie lodowe góry. Ale jest jeszcze druga nazwa - duńska, konkretnie Jacobshavn czyli "port Jakuba" - na cześć Jacoba Severina, który w roku 1741 założył tu osadę. Rzadko bywa stosowana, ale widnieje na oficjalnych, rządowych mapach.

Na powierzchni widzimy tylko fragment. Pod wodą tego lodu jest znacznie więcej. Zdjęcie Monika Witkowska

...