Reklama

Niesamowity zachód słońca na szczycie Lagazuoi w Dolomitach - wiosna nadchodzi

Magazyn Ludzi Gór Na Szczycie Magazyn Ludzi Gór Na Szczycie

16/03/2020 17:33

Dolomity, po prawej szczyt Averau, dalej po lewej Lastoni di Formin, a w tle Monte Pelmo. Zdjęcie Mikołaj Gospodarek

Wiosna to czas cichych wojen, które rozgrywają się w przyrodzie. W górach śniegi znikają z dolin, a coraz śmielsze promienie słońca wydzierają żlebom resztki śniegu.

Tekst: Mikołaj Gospodarek

Obserwując ten wieczorny spektakl na szczycie Lagazuoi w Dolomitach, nie wiedziałem, w którą stronę mam patrzeć. Na horyzoncie potężny masyw Monte Pelmo do ostatnich chwil dumnie łapał promienie zachodzącego słońca. A dokładnie po drugiej stronie słońce ślizgało się po skałach Odle, Ciru i na moich oczach gasło na Passo Gardena.

Po długich zimowych ciemnościach słońce uniosło się na tyle, żeby zalewać złotym światłem górskie przestrzenie. Kiedy „góry płoną” i „toną w złocie”, wiem dokładnie, że nadchodzi wiosna. Latem zachody słońca są inne.

Dolomity, nakładające się na siebie masyw Cir oraz Odle - Puez. Zdjęcie Mikołaj Gospodarek

Ku mojemu zdziwieniu, kiedy znalazłem się na Lagazuoi, w dolinach panowały już całkiem przyjemne temperatury i wiosenna aura. Na wysokości 2835 m n.p.m. przed oczami miałem wiosnę, ale na termometrze mroźną zimę. Chyba nigdy w życiu nie przemarzłem tak mocno, jak w trakcie podziwiania tego zachodu słońca. Jedynym pocieszeniem był fakt, że serce biło jak szalone i dusza cieszyła się tym, co miałem przed oczami. Złote góry, a może góry złota, bo przecież takie widoki są po prostu bezcenne.

Dzięki kolejce kursującej na Lagazuoi niemal każdy może podziwiać takie pejzaże. W takiej sytuacji nie narzekajmy na alpejską infrastrukturę.

Genialną opcją jest nocleg w schronisku na szczycie, bo dzięki temu można do woli nasycić się okolicznymi panoramami w najlepszych porach dnia, czyli o wschodzie i zachodzie słońca.