Jest pewna piękna polana tuż powyżej Schroniska Orlica w sercu Pienin. Miejscami zarośnięta - od lat służy zwierzętom. Miejscami słoneczna – tam odpoczywają turyści. Ten piękny teren może zostać niedługo zabudowany. 

Piękne okolice Schroniska Orlica w Szczawnicy są zagrożone

Schronisko PTTK Orlica, położone na wzniesieniu nieopodal samego Dunajca, kojarzą wszyscy miłośnicy pieszych wędrówek w Pieninach. Ze schroniska i jego okolicy rozpościera się piękny widok na Dunajec i grupę Pieninek. Zaglądają tu ci, którzy idą np. na Sokolicę albo Trzy Korony. To miejsce z duszą i tradycją. Od wielu lat gospodarzem jest tu Maciej Ogrodowicz z rodziną, który włożył wiele wysiłku i serca, by przywrócić blask temu obiektowi. 

Orlica znajduje się kilka minut od popularnego asfaltu, który biegnie nad samym Dunajcem. O ile Drogą Pienińską do Czerwonego Klasztoru wędrują tłumy turystów, to samo schronisko położone jest na wzniesieniu pod Białą Skałką (ok. 450 m n.p.m.) w cichym zakątku Pienin. Ta właśnie ta lokalizacja sprawiła, że ​​willa ocalała po wielkiej fali powodziowej w 1934 roku. Z kolei w czasie II wojny domowej w schronisku działał zakonspirowany szpital partyzancki.

Sam budynek wciąż przypomina willę z lat 30. XX wieku. W 1932 roku uruchomiono tu pensjonat górski. Dzięki dwóm remontom nadal możemy podziwiać dach z charakterystycznymi skosami oraz drewniane tarasy i balkony. W drugiej połowie XX wieku schronisko przejęło PTTK - najpierw w dzierżawę, a następnie na własność.  

Początki nie były łatwe. Obiekt był przystosowany do pełnienia funkcji willi wypoczynkowej, a nie do masowej obsługi turystów. Ogrzewanie piecem kaflowym, przestarzałe sanitariaty i zbyt mała kuchnia - to wszystko sprawiało, że schronisko działało tylko latem. Dopiero od pierwszego remontu w 1970 roku obiekt jest czynny również zimą. 

W 1982 roku rozpoczął się drugi kapitalny remont, który został ukończony po czterech latach. Dobudowano tarasy i obszerną jadalnię. Zmieniono wnętrza. Ściany wykończono boazerią i marmurowymi posadzkami. Pokoje 2-, 4- i 6-osobowe wyposażono w umywalki. Dodatkowe na kolejnych piętrach pojawiły się sanitariaty i prysznice, a na końcu powiększono i zmodernizowano kuchnię. 

Ciekawostką są początki XXI w. W 2004 roku Podhale nawiedziły wstrząsy. Ich epicentrum znajdowało się w okolicach Czarnego Dunajca, ale fala dotarła także w Pieniny. Obiekt nie został zniszczony, ale na stromą drogę, prowadzącą do schroniska, obsunęła się 35-tonowa skała, której usunięcie zajęło dwa dni. Przez ten czas obiekt był odcięty od świata. 

Od ponad dekady w dalszą modernizację i upiększanie obiektu zaangażowali się obecni gospodarze. 

Przez te wszystkie lata okolica schroniska należała do bardzo spokojnych. Niestety, teraz grozi, że teren zostanie zabudowany. „Tygodnik Podhalański” jako pierwszy podał, że do Urzędu Miasta w Szczawnicy złożono wniosek o warunki zabudowy dla dwóch budynków w tym miejscu. Piękne okolice Schroniska Orlica są zagrożone. 

- Teren należy do otuliny Pienińskiego Parku Narodowego. Mamy nadzieję że Urząd Miasta i Park nie dopuszczą do odebrania przyrodzie i turystom tego wyjątkowego miejsca - mówi nam Maciej Ogrodowicz, gospodarz schroniska. 

Co więcej, droga dojazdowa na polanę, od lat nieużywana, to dzisiaj wąska, malownicza leśna ścieżka. Jeżeli wjedzie tam ciężki sprzęt, to w miejscu zawilców, paproci, krzewów i drzew, pojawi się asfalt. 

- Jeżeli powstaną tam dwa budynki, to lawinie następnych zabudowań będzie łatwiej popędzić... do góry, czyli w góry. Doświadczyliśmy już tego w Białej Wodzie, w Jaworkach - mówi Ogrodowicz. Chodzi o malowniczą dolinę niedaleko wąwozu Homole i najwyższego szczytu Beskid Sądeckiego - Radziejowej.  

Redakcja "Tygodnika Podhalańskiego" zapytała o losy polany Bogdana Szewczyka, burmistrza Szczawnicy. Jak się okazuje nie ma tu planu przestrzennego, który chroniłby to miejsce. Burmistrz deklaruje jednak szczegółowe przeanalizowanie sprawy. Sam nie wyobraża sobie zabudowy w tym miejscu. Miłośnicy gór zapowiadają walkę o ocalenie tego miejsca.