Szlak Southern Upland Way w Szkocji - niesamowita przygoda pośród dzikiej przyrody

Poniższy tekst ukazał się w wydaniu specjalnym nr WS 03/2023 (JESIEŃ)

Tekst Małgorzata Tomik

Podobno na każdą minutę spędzoną ze wzrokiem skupionym na ekranie, powinno przypadać pięć na odpoczynek głowy i patrzenie w dal. Bardzo lubię to określenie - w dal. Mówi o kierunku na wprost i sięganiu wzrokiem poza horyzont. Stojąc na początku Southern Upland Way, czułam respekt wobec dystansu, ale jednocześnie magnetyczne przyciąganie tego, co znajduje się poza linią granicy nieba i ziemi. Ta linia przesuwa się wraz z każdą przebytą milą. Horyzont nie jest ani metą, ani końcem. Nie da się go dogonić, jest perspektywą. Patrząc w dal, nogi może się męczą, ale głowa odpoczywa. Dystans do pokonania nie wydaje się wtedy trudnym wyzwaniem, a przygodą.  

Znaczna część szlaku przekracza rozległe bagna i torfowiska, czasem trzeba przeprawić się przez strumienie. Zdjęcie Modra Monika Dratwa

Wielki szlak w Szkocji

Southern Upland Way to ponad 345 km wędrówki wśród zapierających dech w piersiach widoków i łącznie niemal 8000 m przewyższenia. Trasa nie jest pozbawiona trudności, ale nie technicznych, tylko związanych ze specyfiką szkockich warunków terenowych i pogodowych. Wymagające bywa też nawigowanie. Na szlaku Southern Upland Way nie występują wzniesienia wyższe niż 1000 m n.p.m., a jednak ponad 70 razy osiąga się wysokość 600 m n.p.m., a podejścia często nie są komfortowe. Widoki, które na pewno zostaną Wam w głowie, to niekończące się pola wrzosowe, stada beztroskich owiec, bramy odgradzające pastwiska, które trzeba przekraczać setki razy i naprawdę spektakularna przestrzeń Południowych Wyżyn Szkockich (Galloway Hills).

Szlak Southern Upland Way wiedzie od wybrzeża do wybrzeża. Zdjęcie Modra Monika Dratwa

Każdego roku ze szlaku korzysta podobno około 80 tys. osób, z których około tysiąc pokonuje całą trasę, a o certyfikat ukończenia można się ubiegać za pośrednictwem oficjalnej strony internetowej Scotland’s Great Trails. Tłumów na szlaku jednak nie spotkałam. Na Southern Upland Way będziecie obcować sam na sam z dzikością szkockiej przyrody, a z drugiej strony łatwo podzielicie go na dogodne etapy.

Oznakowanie 

Co ciekawe, Szkocja ma swoje “narodowe” zwierzęta i rośliny, które jako symbol pojawiają się na herbach, flagach, elementach tradycyjnych strojów i ozdób architektonicznych. Popłoch pospolity, czyli tak naprawdę oset, stał się szkockim narodowym kwiatem. Do oznaczenia szlaków należących do Scotland’s Great Trails, użyto symbolu właśnie tej rośliny, wpisanego w sześciokąt. Oznaczenie jest bardzo charakterystyczne i nie da się go pomylić z żadnym innym symbolem.

Race Across Scotland, Małgorzata Tomik, Sponsor Główny: Grupa Azoty ZAK S.A. Zdjęcie archiwum Małgorzaty Tomik

Jakkolwiek szlak Southern Upland Way w opisach określany jest jako dobrze oznakowany, to jednak niemal w każdym przewodniku znajdziemy zastrzeżenie: „przy dobrej widoczności, kiedy nie występuje mgła”. Pogoda w Szkocji, podobnie jak tradycyjne kilty, jest totalnie w kratkę. W zasadzie o każdej porze roku, w ciągu jednej doby powinniśmy być przygotowani na… każdą porę roku! Mgła w wyższych partiach jest bardzo częstym zjawiskiem, przez co trudności w lokalizacji możemy mieć zwłaszcza na odcinkach przecinających przestrzenne pola na wzgórzach. Myślę, że w standardzie szkockim “dobrze oznaczony szlak”, znaczy tyle samo, co po prostu wytyczony i oznaczony, ale nie zawsze prowadzący widoczną ścieżką.

Na Southern Upland Way będziecie obcować sam na sam z dzikością szkockiej przyrody. Zdjęcie Modra Monika Dratwa

...