Są miejsca, na które zwracam szczególną uwagę. Na przykład zejście pionową rynną na Kozią Przełęcz Wyżnią, tuż przed szczytem Koziego Wierchu. Równie wymagający jest śliski i do tego niezabezpieczony łańcuchami Żleb Kulczyńskiego – mówi Marcin Ryttel.  

Krzyżne nie jest na wyciągnięcie ręki

W social mediach publikuje pod pseudonimem Pseudocyklista. Marcin Ryttel jest bowiem entuzjastą podróży rowerowych i turystyki górskiej. Ma za sobą wyprawy w Alpy, Kaukaz, Atlas Wysoki oraz Tramuntaan. Zdobył m.in. Elbrus, Mont Blanc i Jebel Toubkal.

Pokonanie trasy od Zawratu po Krzyżne w ciągu jednego dnia jest wyzwaniem ambitnym i czasochłonnym. Dlatego moje wyjścia zaczynam bardzo wczesnym rankiem. Czuję się wtedy, jakbym atakował wysoki alpejski wierzchołek. 

Marcin Rytel na Orlej Perci, w tle Kozi Wierch (2291 m n.p.m.) i Dolina Pięciu Stawów Polskich

Jeśli tylko możliwe, to na trasie zachwycam się widokami. Wielkie przestrzenie robią wrażenie. Szerokie panoramy obejmują morze tatrzańskich wierzchołków z malowniczymi dolinami. W tej fantastycznej scenerii pokonywanie napotkanych łańcuchów, ścian, drabinek, żlebów i kominków jest prawdziwą ucztą. 

Są miejsca, na które zwracam szczególną uwagę. Na przykład zejście pionową rynną na Kozią Przełęcz Wyżnią tuż przed szczytem Koziego Wierchu. Równie wymagający jest śliski i do tego niezabezpieczony łańcuchami Żleb Kulczyńskiego. 

Wiele osób uważa, że po minięciu Granatów najgorsze mają za sobą, a Krzyżne jest na wyciągnięcie ręki. Nic bardziej mylnego! Idąc pierwszy raz też tak myślałem, ale stamtąd czeka nas jeszcze bardzo daleka i niełatwa droga. Szlak prowadzi przez kolejne wymagające miejsca, takie jak trawers północnego zbocza Buczynowych Czub. Później jeszcze długa, mozolna, ale ubezpieczona ciągiem łańcuchów, wspinaczka na grań w okolicach Małej Buczynowej Turni. 

Orla Perć to mój ulubiony szlak w polskich Tatrach. Przeszedłem ją  kilkukrotnie, ale mimo to zawsze towarzyszą mi ogromne emocje. W trakcie podniebnego spaceru granią można poczuć smak prawdziwie alpejskiej przygody. Za każdym razem utwierdza mnie w przekonaniu, że nasze Tatry to jedne z najpiękniejszych gór na świecie.