Nie wszędzie da się wjechać

Tekst Joachim Czaja

Poniższy tekst ukazał się w wydaniu nr 04/2020.

Przede tą wyprawą warto się dobrze przygotować i przetestować organizm na krótszym dystansie. Bo zwłaszcza na drugim etapie pętli dookoła Beskid Śląskiego, trzeba się liczyć z fizycznymi dolegliwościami. W moim przypadku niechcianymi objawami na długich etapach są najczęściej bóle w stawach kolanowych i biodrowych, skurcze mięśni nóg, a także bóle przeciążeniowe w lędźwiowym odcinku kręgosłupa. A znajomi opowiadają także o drętwiejących nadgarstkach oraz bólach kręgosłupa w odcinku szyjnym. Jeżeli tego typu objawy pojawią się już na krótkich dystansach, to nie polecam porywania się na dłuższe kółko.

Zielony szlak z Baraniej Góry W kierunku Magurki. Zdjęcie Joachim Czaja beskidyrowerem.eu

Tak czy inaczej, każdy jakoś sobie z tymi problemami musi radzić. Moim sposobem na wyżej wymienione dolegliwości jest ograniczenie kawy i  suplementacja magnezem. I nie zapominajmy, że decydujący wpływ na powodzenie naszej wyprawy ma pogoda. Wakacyjne słońce może nas usmażyć. Moim zdaniem najlepszą porą na pętlę dookoła Beskidu Śląskiego jest nie za ciepły wrzesień. Ale jeśli w lipcu czy sierpniu temperatura jest łaskawa, można podjąć wyzwanie.

Wielka Czantoria

Wielka Czantoria (995 m n.p.m.) to pierwszy etap trasy. Zaczynamy od rozgrzania kolan i ruszamy z centrum Ustronia. Po około pół godzinie docieramy do ostrego podjazdu na żółtym szlaku i kierujemy się na Małą Czantorię (866 m n.p.m.). Po kolejnych 40 minutach wjeżdżamy na pierwszą górkę oraz punkt widokowy, gdzie w odległości kilkudziesięciu metrów od szczytu proponuję odpocząć na polanie z widokiem na pasmo Skrzycznego.

Barania Góra z widokiem na Tatry. Zdjęcie Joachim Czaja beskidyrowerem.eu

...