Co spakować w góry? Sprzęt i ekwipunek niezbędne w Tatrach

Tekst Maciej Ciesielski 

Wspinam się całe dorosłe życie. Jestem dumny, że zabieram miłośników gór na trudne drogi wielowyciągowe. Siłą rzeczy sporo czasu spędzam w Tatrach, tak jak wielu turystów mam swoje ulubione doliny i szczyty. W góry zabieram stały, sprawdzony zestaw, który zależnie od celu, towarzyszy i pogody, szybko modyfikuję.

Przeczytaj nowe e-wydanie Magazynu Na Szczycie

Plecak musi mieć podstawową zaletę - być lekki. Większość współczesnych modeli spełnia to kryterium, choć często spotykam się z tym, że moi towarzysze mają plecaki dwa razy cięższe niż mój. Dla mnie optymalna pojemność to 20-35l. 

Plecak powinien mieć prosty system przyczepienia czekana (wiosną i jesienią nawet w Tatrach możemy spotkać zalegający śnieg) i być wodoodporny. Najczęściej używam modeli Arcteryxa z serii Alpha.

Z reguły mam ze sobą litrową butelkę Nalgene z rozrobionym w środku Litorsalem oraz kilka tabletek ekstra na wypadek korzystania z wody z potoków (powyżej schronisk). Z jedzeniem ciągle eksperymentuję. Z reguły robię mieszanki orzechów, zabieram żółte serki pakowane w małe porcje (Babybel), dobrą czekoladę, kasztanki, kanapkę czy tortille.

Jeśli chodzi o buty, to zdecydowanie jestem fanem tzw. podejściówek. Zazwyczaj wybieram Scarpy Mescalito albo Gecko. Dużo chodzę też w butach typu "adidas", ale przystosowanych do terenu górskiego, jak np. Scarpa Rapid. W okresie przejściowym (jesień czy wiosna), gdy trzeba zakładać raki, najczęściej wybieram Scarpa Zodiac Gtx Tech. 

Od kilku lat moim podstawowym zestawem jest koszulka termiczna z długim rękawem i kapturem z filtrem UV50: Cormac Arcteryx, do tego cienka bluza typu powerstrech (Konseal Hybrid Arcetryxa), a jako backup na zimno kurtka typu primaloft (Proton FL Arctreyxa). 

Zawsze mam też ze sobą kamizelkę, którą uważam za świetne rozwiązanie do regulowania termiki - używam zarówno puchowych, jak i ze sztucznej ociepliny. Często pakuję też wiatrówkę (np. model Squamish Arcteryx), a na ewentualny deszcz mam schowany ultra lekki goretex. Świetnie do tego celu nadają się modele biegowe - używam kurtki Norvan, a dodatkowo także spodni z membraną (Beta Lt), gdyż większość czasu działam w dżinsach wspinaczkowych i potrzebuję skutecznego zestawu awaryjnego. Mam przynajmniej jedną chustę typu Buff, często tzw. daszek, okulary przeciwsłoneczne i cienkie rękawiczki robocze ze skóry do trzymania liny. 

Sprzęt techniczny zależy od planowanej tury: czy jest to via ferrata, czy łatwe albo bardzo trudne wspinanie. Jeśli wchodzę w teren eksponowany zawsze mam kask (Petzl Sirocco). Natomiast na łatwe tury przewodnickie zabieram z reguły:

• linę pojedynczą 9 mm 20-40 m
• 2-3 totemy
• zestaw kości offsetowym DMM
• 2-3 górskie ekspresy
• 1-2 taśmy 120cm, każda z karabinkiem
• trzystopniowy karabinek osobisty
• 2 HMS 
• jeśli przewiduję zjazd - kubek Reverso.]

Dodatkowo zabieram także lekkie, składane jak sonda kijki np.Campa, zegarek z GPS, telefon z mapą i ewentualnie termos, wtedy tylko lekki firmy Thermos. 

Współpraca: Monika Strojny, Jan Wierzejski 

www.szkola-gorska.pl 

Maciej Ciesielski - 45 lat, międzynarodowy przewodnik wysokogórski IVBV/UIAGM, instruktor alpinizmu PZA, instruktor wspinaczki wysokogórskiej, ratownik ochotnik TOPR. Autor wielu nowych dróg oraz licznych powtórzeń w górach Alaski, na Grenlandii, w Patagonii, w USA i Kanadzie, w Alpach, Karakorum i w Himalajach. W 2010 r. wraz z dwójką osób niepełnosprawnych pokonał słynną ścianę El Capitan w Yosemitach.

Tekst ukazał się w wydaniu nr 05/2025